Peru-Ensayos-Presente y Futuro: Textielmuseum Amano-Pasión voor pre-Spaanse Peruaanse kunst

Textielmuseum Amano-Pasión voor pre-Spaanse Peruaanse kunst

Introductie

Yoshitaro Amano was een Japanse zakenman die in 1930 zijn bedrijf fortuin in Zuid-Amerika hadden gesmeed, hebben verloren als gevolg van de Tweede Wereldoorlog, omdat hij naar Japan werd gedeporteerd. Na de oorlog keerde hij terug naar Amerika om zijn bedrijven te herbouwen en vestigde zich rond 1951 in Peru.

Voor Peru, Yoshitaro Amano is een onvergetelijke karakter omdat hij zijn fortuin en tijd te lokaliseren en het culturele erfgoed van Peru te beschermen tegen vernietiging en plundering gewijd. Amano, zoals Maria Reiche en anderen de immense waarde van de pre-Spaanse erfenis en de taak van het behoud van het voor toekomstige generaties gerealiseerd werd voorgesteld. Zonder Maria Reiche Nazca-lijnen zou vandaag steengroeven of menselijke nederzettingen, zonder Amano mooie textiel getoond in het museum zijn vernietigd als brandstof of afval. Ze liepen voor op de onwetendheid, apathie en desinteresse van de Peruanen zelf voor hun verleden.

Voor gewone mensen waren pre-Spaanse textiel waardeloos, gebruikte ze als brandhout of geoefend doel schieten met schepen beschouwd waardeloos; Amano een prachtige set van werken verzameld en behouden (collectie heeft 20K of museables'- en 20K waardevolle fragmenten hele stukken voor archeologen en historici).

Mario Amano, zijn zoon en opvolger van zijn taak, vertelt een verhaal van de oorsprong van het museum in 1961, begon de bouw van zijn vader:

"Hij verzamelde, maar hij groef ook. Op een dag was ik vast in een greppel te graven, en passeerde de heer Grana, eigenaar van het naastgelegen landgoed Huando, die hem te zien zo geïnteresseerd in zijn werk, nodigde hem uit om een nabijgelegen boerderij waar er waren 'Huacas' te bezoeken. Voordat ze stopten om te eten waar Mr. Ishiki, een Japanner die een restaurant rende. Ze praatten en de passie van mijn vader om te leren, en het zien van zo geïnteresseerd in het, tijdens de lunch, zei hij, 'Follow Me' en liet hem de duizenden voorwerpen van keramiek en textiel die in zijn huis waren ... en de gaf weg Dit is hoe dit museum begon. " http://www.museoamano.org/amano/

Een meevaller voor Yoshitaro Amano, een meevaller voor Peru, want dat fortuin viel in de handen van de juiste persoon. Het lot weet hoe hij zijn hoofdbewegingen moet maken.

Yoshitaro Amano, ontdekt en gered textiel uit de Chancay cultuur, en om de desintegratie te voorkomen door de tijd dat hij toegepast voorzichtig conserveringstechnieken. Voordat ze uiteindelijk het indienen in Peru vóór 1929 had hij al Machu Picchu bezocht, misschien is dat de bron van zijn fascinatie voor de pre-Spaanse verleden.

Tussen 50 en 60 maakte zijn fortuin in het gebied van de visserij, en zo beschaafd en goed opgeleide persoon, ook wijdde zijn tijd aan de archeologie, die hem in staat stelde om de waarde van de Chancay cultuur herkennen, waarvan de maximale rijkdom was in hun textiel en keramiek.

In zijn vele reizen in het hele land, merkte Mr. Amano verlaten door grafrovers voorwerpen kunnen de waarde en het belang te herkennen, die hem leidde tot veel van zijn tijd en fortuin in te herstellen en het behoud van de achtergelaten voorwerpen wijden woestijnen van de kust om hen in hun huis van Miraflores bloot te stellen.

De collectie van Yoshitaro was al belangrijk, maar het had ook een dimensie die strengheid, onderzoek en professionalisering vereiste. Hij kocht het land naast zijn huis en begon in 1961 met de bouw van het museum.

In 1964 stichtte hij het Amano-museum, een van de eerste gebouwen ontworpen in Peru om als museum te dienen. Dit museum werd erkend als een van de belangrijkste tentoonstellingsruimten van de Peruaanse textielkunst en een brug van samenwerking tussen Japanse en Peruaanse onderzoekers.

Amano Yoshitaro overleed in 1982, maar zijn geheugen blijft en het uitzicht op het prachtige werk dat in verbazing dat de bezoekers veroorzaken geredde vernieuwd. Amano was niet geboren in Peru, maar Maria Reiche en andere buitenlanders die ons land hield, wordt gestuurd door de godin geluk, dus "worth a Peru".

Vijftig jaar later vernieuwde de familie Amano het museum om de traditie van service en onderzoek van de oprichter te behouden. Vandaag de dag, Amano, textielmuseum Precolombino en toont prachtige werken van de pre-Columbiaanse textiel pipelining in optimale belichting omstandigheden.

r waren momenten van de economische crisis, en hoewel in 2010 het gezin moest het huis verkopen Yoshitaro om de sluiting van het museum te voorkomen, vandaag de dag dankzij de private en publieke instellingen te ondersteunen in Japan, en de professionele samenwerking van Peruanen, het museum is gerenoveerd en de tentoonstelling gaat verder. Hopelijk nog lang.

Het museum - tentoonstelling

Het Mano-museum huisvest de belangrijkste textielcollectie van het land. Voor de PERMANENTE TENTOONSTELLING heeft het vier zalen verdeeld in drie tentoonstellingsconcepten:

a) TEXTIEL CHRONOLOGISCHE VOLGORDE:

Ronde van het begin van textiel in de wereld, de eerste grondstoffen en de geschiedenis ervan op het Peruaanse grondgebied. Hier wordt de textielgeschiedenis van de Chavín, Paracas, Nasca, Mochica, Huari, Sihuas, Lambayeque, Chimú, Chancay, Chuquibamba en Inca-culturen doorkruist.

Deze twee kledingstukken zijn een teken van meesterschap en zijn zeker een prinses waardig.

b) RUIMTE VAN GRONDSTOFFEN EN TEXTIELGEREEDSCHAP:

Tentoonstelling van het nodige textielproces voor de creatie van het indrukwekkende textiel in het museum, van de selectie van de grondstof, het verven, het spinnen en de selectie van de geschikte weefgetouwen. Voorbeelden van de bereikte textielbeheersing en de verschillende toepassingen die aan de vezels worden gegeven, worden ook getoond.

c) YOSHITARO AMANO ROOM:

Ruimte en magazijn die bevoorrechte toegang geeft tot een deel van de magazijnen van het museum, waar de klassieke laden zijn geplaatst die de textielontwikkeling laten zien die bereikt is door de Chancay-cultuur. De kamer heeft prachtige voorbeelden van de verschillende textielstructuren en -technieken die worden gedomineerd door deze maatschappij van bekwame textielarbeiders en pottenbakkers die meer dan 900 jaar geleden leefden.