Peru-Ensayos-Presente y Futuro: Μουσείο κλωστοϋφαντουργίας Amano-Pasión για την προ-ισπανική περουβιανή τέχνη

Μουσείο κλωστοϋφαντουργίας Amano-Pasión για την προ-ισπανική περουβιανή τέχνη

Εισαγωγή

Yoshitaro Amano ήταν ένας Ιάπωνας επιχειρηματίας ο οποίος το 1930 είχε σφυρηλατηθεί επιχειρήσεων τύχη του στη Νότια Αμερική, χάνοντας ως αποτέλεσμα του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, γιατί απελάθηκε στην Ιαπωνία. Μετά τον πόλεμο επέστρεψε στην Αμερική για να ανοικοδομήσει τις επιχειρήσεις του και εγκαταστάθηκε στο Περού γύρω στο 1951.

Για το Περού, Yoshitaro Amano είναι μια αξέχαστη χαρακτήρα, επειδή αφιέρωσε την περιουσία και το χρόνο του για να εντοπίσετε και να προστατεύσει την πολιτιστική κληρονομιά του Περού από την καταστροφή και λεηλασία. Amano, όπως η Μαρία Reiche και άλλοι συνειδητοποίησαν την τεράστια αξία του προ-ισπανόφωνοι κληρονομιάς και το έργο της διατήρησης του για τις μελλοντικές γενιές προτάθηκε. Χωρίς γραμμές Μαρία Reiche Nazca σήμερα θα λατομεία ή ανθρώπινων οικισμών, χωρίς να Amano όμορφα υφάσματα που εμφανίζεται στο μουσείο έχουν καταστραφεί ως καύσιμο ή αποβλήτων. Ήταν μπροστά από την άγνοια, την απάθεια και την αδιαφορία των περουβιανών για το παρελθόν τους.

Για τους κοινούς ανθρώπους, τα προϊσπαντικά κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα δεν είχαν αξία, τα χρησιμοποιούσαν ως καυσόξυλα ή ασκούσαν το σκοποβολή με σκάφη που θεωρούνταν άχρηστα. να Amano ένα υπέροχο σύνολο των έργων που συλλέγονται και να διατηρήσει (συλλογή έχει 20K, ή museables'- και 20K πολύτιμα κομμάτια ολόκληρα κομμάτια για τους αρχαιολόγους και ιστορικούς).

Mario Amano, γιος και διάδοχος του έργου του του, αφηγείται μια ιστορία για την προέλευση του μουσείου το 1961, άρχισε να κτίζει τον πατέρα του:

"Συλλέχθηκε, αλλά επίσης έσκαψε. Μια μέρα είχα κολλήσει σε ένα χαντάκι, το σκάψιμο, και πέρασε τον κ Grana, ιδιοκτήτης του γειτονικού περιουσίας Huando, ο οποίος, βλέποντας τον τόσο ενδιαφέρονται για το έργο του, τον προσκάλεσε να επισκεφθεί ένα κοντινό αγρόκτημα όπου υπήρχαν «Huacas». Πριν σταματήσουν να φάνε όπου ο κ. Ishiki, ένας Ιάπωνας που έτρεξε ένα εστιατόριο. Μίλησαν και για να μάθετε το πάθος του πατέρα μου, και βλέποντας τόσο ενδιαφέρονται για αυτό, κατά τη διάρκεια γεύματος, είπε, «Follow Me» και του έδειξε τα χιλιάδες κομμάτια κεραμικών και υφάσματα που ήταν στο σπίτι του ... και η έδωσε μακριά Έτσι ξεκίνησε αυτό το μουσείο. " http://www.museoamano.org/amano/

Ένα χτύπημα τύχης για τον Yoshitaro Amano, ένα χτύπημα τύχης για το Περού, επειδή η τύχη έπεσε στα χέρια του σωστού προσώπου. Η τύχη ξέρει πώς να κάνει τις κύριες κινήσεις της.

Yoshitaro Amano, ανακάλυψε και διέσωσε τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα από την καλλιέργεια Chancay, και να αποτρέψει την αποσύνθεση του από τη στιγμή που εφαρμόζεται προσεκτική τεχνικές συντήρησης. Πριν τέλος κατάθεσης στο Περού πριν από το 1929 είχε ήδη επισκεφθεί το Μάτσου Πίτσου, ίσως αυτό να είναι η πηγή της γοητείας του, με την προ-Ισπανόφωνος παρελθόν.

Μεταξύ 50 και 60 έκανε την τύχη του στον τομέα της αλιείας, και καθώς καλλιεργούνται και καλά εκπαιδευμένο άτομο, αφιέρωσε και το χρόνο του στην αρχαιολογία, η οποία του επέτρεψε να αναγνωρίσουν την αξία του πολιτισμού Chancay, του οποίου η μέγιστη πλούτος ήταν τους υφάσματα και κεραμικά.

Σε πολλά ταξίδια του σε όλη τη χώρα, ο κ Amano σημείωσε εγκαταλείφθηκε από τον τάφο ληστές αντικείμενα θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν την αξία και τη σημασία του, που τον οδήγησαν να αφιερώσει πολύ χρόνο και την περιουσία του για να ανακτήσει και να διατηρήσει τα εγκαταλελειμμένα αντικείμενα στο έρημοι της ακτής για να τους εκθέσουν στο σπίτι τους του Μιραφλόρες.

Η συλλογή του Yoshitaro ήταν ήδη σημαντική, αλλά είχε και μια διάσταση που απαιτούσε αυστηρότητα, έρευνα και επαγγελματισμό. Αγόρασε τη γη δίπλα στο σπίτι του και το 1961 ξεκίνησε την κατασκευή του μουσείου.

Το 1964, ίδρυσε το Μουσείο Amano, ένα από τα πρώτα κτίρια που σχεδιάστηκαν στο Περού για να λειτουργήσουν ως μουσείο. Αυτό το μουσείο αναγνωρίστηκε ως ένας από τους σημαντικότερους εκθεσιακούς χώρους της Περουβιανής κλωστοϋφαντουργίας και μια γέφυρα συνεργασίας μεταξύ Ιαπώνων και Περουβιανών ερευνητών.

Amano Yoshitaro πέθανε το 1982, αλλά η μνήμη του παραμένει και η θέα του υπέροχου έργου που διασωσμένος ανανεώνεται στην έκπληξη που προκαλούν οι επισκέπτες. Amano δεν γεννήθηκε στο Περού, αλλά η Μαρία Reiche και άλλους ξένους που αγάπησε τη χώρα μας, που έχει σταλεί από την τύχη θεά, έτσι ώστε «αξίζει μια Περού».

Πενήντα χρόνια αργότερα, η οικογένεια ανακαινίστηκε το μουσείο Amano να διατηρήσει την παράδοση της υπηρεσίας και την έρευνα του ιδρυτή της. Σήμερα, Amano, TEXTILE ΜΟΥΣΕΙΟ PRECOLOMBINO και δείχνει θαυμάσια έργα του προ-Κολομβιανή υφάσματα αγωγών σε βέλτιστες συνθήκες έκθεσης.

Υπήρχαν στιγμές της οικονομικής κρίσης, και παρόλο που το 2010 η οικογένεια αναγκάστηκε να πουλήσει το σπίτι Yoshitaro να αποτρέψει το κλείσιμο του μουσείου, σήμερα χάρη στην υποστήριξη ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς στην Ιαπωνία, και την επαγγελματική συνεργασία των Περουβιανών, το Μουσείο έχει ανακαινιστεί και η έκθεση συνεχίζεται. Ας ελπίσουμε για πολύ καιρό περισσότερο.

Το Μουσείο - Έκθεση

Το μουσείο Mano στεγάζει την πιο σημαντική συλλογή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων στη χώρα. Για τη ΜΟΝΙΜΗ ΕΚΘΕΣΗ διαθέτει τέσσερα δωμάτια χωρισμένα σε τρεις έννοιες έκθεσης:

α) ΧΡΩΜΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ:

Περιήγηση στην αρχή των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων στον κόσμο, πρώτες πρώτες ύλες και ιστορία της στην περουβιανή επικράτεια. Εδώ διασχίζεται η κλωστοϋφαντουργική ιστορία των πολιτισμών Chavín, Paracas, Nasca, Mochica, Huari, Sihuas, Lambayeque, Chimú, Chancay, Chuquibamba και Inca.

Αυτά τα δύο ενδύματα είναι ένα σημάδι της κυριότητας, και σίγουρα αξίζουν μια πριγκίπισσα.

β) ΧΩΡΟΣ ΠΡΩΤΩΝ ΥΛΩΝ ΚΑΙ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ:

Έκθεση όλων των απαραίτητων κλωστοϋφαντουργικών διαδικασιών για τη δημιουργία των εντυπωσιακών υφασμάτων στο μουσείο, από την επιλογή της πρώτης ύλης, τη βαφή, την περιστροφή και την επιλογή των κατάλληλων αργαλειών. Παραδείγματα της επιτυγχανόμενης κλωστοϋφαντουργίας και των διαφόρων εφαρμογών που δίδονται στις ίνες παρουσιάζονται επίσης.

γ) Αίθουσα YOSHITARO AMANO:

Δωμάτιο και αποθήκη που επιτρέπει προνομιακή πρόσβαση σε μέρος των αποθηκών του μουσείου, όπου έχουν τοποθετηθεί τα κλασικά συρτάρια που δείχνουν την κλωστοϋφαντουργική ανάπτυξη που επιτεύχθηκε από τον πολιτισμό Chancay. Το δωμάτιο διαθέτει όμορφα παραδείγματα των διαφόρων κλωστοϋφαντουργικών δομών και τεχνικών που κυριαρχείται από αυτήν την κοινωνία ειδικευμένων εργαζομένων στον τομέα των υφαντουργικών και αγγειοπλαστών που έζησαν πριν από περισσότερα από 900 χρόνια.